top of page

Blue Monday

21/01/2013

Je kan geen radiostation opzetten of ze hebben het erover: “Vandaag is het Blue Monday!” Blijkbaar is vandaag de dag dat iedereen verplicht chagrijnig moet zijn en elke glimlach wordt beantwoord met een “wat-valt-er-te-lachen-blik”. Er zijn verschillende redenen waarom het vandaag Blue Monday zou moeten zijn. Dat begint ’s ochtends al. Je staat op uit je warme bed en wordt meteen geconfronteerd met een ijzige wereld. Je kijkt in de spiegel terwijl je je realiseert dat die kerstkilo’s er toch echt niet meer af gaan. Dan sta je een kwartier te krabben alvorens je jezelf een weg naar je werk baant over slecht bestrooide wegen. Onderweg naar je werk reflecteer je over dromen die nog steeds niet zijn uitgekomen. Je bent alweer begonnen met roken en je hebt de sportschool al een week niet meer gezien. En als je jezelf uit pure ellende nog niet in een boom geboord hebt, moet je ook nog eens een hele week werken!



Persoonlijk vind ik dat we, hoe erg de radio ons ook pusht (veramerikanisering van de samenleving), niet mee moeten willen doen aan die onzin. Als je het koud hebt trek je maar een extra trui aan. Mart Smeetstruien zijn helemaal in deze winter, dus je bent meteen hip. Ook een voordeel van die truien is dat je kerstbuik niet meer opvalt. Drie vliegen in één klap! Wees daarna blij dat je werk hebt! Denk bijvoorbeeld eens aan die arme Lance die geen ene bal meer te doen heeft. Wees gewoon positief!



Dat is ten minste wat ik gedaan heb vandaag. Ik moest werken bij de voorschoolse opvang. Ik zat om kwart over zeven netjes klaar om de kinderen op te vangen. Ze werden echter pas een uur later (vijf minuten voordat we ze naar school moesten brengen) door hun papa binnen gebracht. Ik had kunnen denken: “Oetlul! Had je ze niet gewoon af kunnen melden en drie minuten om kunnen rijden om ze zelf naar school te kunnen brengen? Dan had ik nog in bed kunnen blijven liggen, ei!” Maar dat dacht ik niet. Ik dacht: “Ha, fijn. Ik heb hier lekker betaald gekregen voor het eten van een boterham en vijf minuten toekijken hoe twee kinderen aan het kleuren zijn.” Daarna had ik rijles. Ik was daar heel tevreden over mijn rijgedrag door de sneeuw en op de snelweg. Natuurlijk is het lullig voor de familie van dat ouwe vrouwtje dat ik te laat zag, maar ze zal vast een mooi en lang leven gehad hebben.

Al dat negatieve gedoe is nergens voor nodig. Leg je niet neer bij de Blue Monday-mentaliteit, maar probeer er een Happy Monday van te maken.

bottom of page