Wist je dat de naam van de nacht voorafgaande aan Koninginnedag nogal discutabel schijnt te zijn? Ik dacht altijd dat dat gewoon prinsennacht heette, maar nu blijkt dus dat wij Apeldoorners tot de weinigen behoren die het zo noemen. In de rest van Nederland heet het Koninginnenacht. Maar zo heet in Apeldoorn de nacht na Koninginnedag. Heel overzichtelijk; de ene nacht drinken we op Willempie en de andere nacht op Bea.

​

Maar nu blijkt dus dat gros van de Nederlanders de nacht voorafgaan de aan Koninginnedag “Koninginnenacht” noemt. Maar hoe noemen ze de nacht na Koninginnedag dan? Koninginnedagnacht? De nacht na Koninginnenacht? Tweede Koninginnenacht? Dan vind ik het Apeldoornse systeem toch een stuk beter.



Ik vraag me trouwens wel af hoe het volgend jaar allemaal gaat heten. Dan hebben we namelijk Koningsdag.  Betekent dat dat de prinsennacht ook een geslachtsveranderende operatie moet ondergaan? We hebben nu immers een kroonprinses. Dan zou het namelijk prinsessennacht worden. En dat klinkt nogal homoseksueel… “Daar komen die nichten uit Apeldoorn weer met hun prinsessennacht.” Alsof iedereen dan zwaar opgemaakt in een jurk de straat op gaat. Als een soort van travestiete Barbie. Nee, laten we de naam prinsessennacht maar gewoon bewaren voor slaapfeestjes van meisjes van een jaar of tien.



Dit dilemma is trouwens echt typisch Apeldoorns, want in de rest van Nederland noemen ze het weer doodleuk twee keer koningsnacht. Even tussendoor, ik had gehoopt om van de allerlaatste prinsennacht een spetterende avond te maken, maar dat viel flink tegen. Het begon op Station Dance. Ik vraag me echt af waarom we daar nog naartoe gaan. Het is ieder jaar weer kut, en ieder jaar komen we weer terug. En ook de naam van dit evenement roept vragen bij mij op. Vooral de uitspraak. Moet je het Engels uitspreken [steesjon dens]? Of moet station juist op zijn Nederlands [station dens]? Het is immers op het station. Of kan het ook helemaal in het Nederlands? Dan krijg je de stationsdans. En dat klinkt dan weer als een of andere uit de hand gelopen volksdans.



Maar dat is verder niet belangrijk voor het verhaal. Wij gingen dus naar het station. Iets waar we meteen spijt van hadden. Het ging al mis bij het bier halen. Één van de twee meiden die dat voor ons aan het doen waren kreeg namelijk een vol glas bier over haar heen van de barman. Toen we uiteindelijk toch allemaal een biertje hadden, begonnen we ons voort te bewegen over het plein. De muziek was nogal herhaaldelijk. Er werden veel onbekende nummers gedraaid die soms in het refrein werden stilgezet in de hoop dat het publiek mee ging zingen. Leuk idee, maar omdat niemand de tekst kende werd het telkens gewoon stil. Dan was er ook nog een heuse MC die te pas en te onpas om de 30 seconden riep “Apeldoorn!!! Zijn jullie er klaar voor?! (waarvoor? Vraag ik me dan af) Ik wil die handen zien!!!”



Toen we ons een halfuur lang aan de MC geërgerd hadden, moesten we ook nog eens 20 minuten bij de bar wachten. We besloten weg te gaan. Een kwartier laten kwamen we aan in de Kapelstraat. Daar is het altijd gezellig, maar omdat het al 01:00u was werd de muziek uitgezet zodra we er aankwamen. We gingen dus maar naar het Caterplein. Daar raakten we verstrikt in een enorme mensenmassa. Het was er zo druk dat je je maar gewoon met de stroom moest laten meevoeren in de hoop dat je niet kwam te overlijden. We zetten koers naar de Babbel, maar vlak voor de deur, maakte de stroom rechtsomkeer waardoor we weer midden op het plein uitkwamen. Toen we uit pure wanhoop maar een broodje kebab gingen halen, werd deze in de drukte zodanig naar ons toe gelanceerd dat ie op de grond viel. Uiteindelijk hebben we ons verdriet maar weggedronken in de Entrance.



Prinsennacht 2013, wat een fiasco.